بررسی بیان نشانگر bcl-۲ در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست

بررسی بیان نشانگر bcl-2 در کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست   دکتر صفورا سیفی1- دکتر سلیمان محجوب2- دکتر انسیه شفیق3 - محمدجعفر صادق4 1- استادیار گروه آموزشی آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل.2- دانشیار گروه آموزشی بیوشیمی و بیوفیزیک دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل. 3- استادیار گروه آموزشی آسیب شناسی عمومی دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل.4- دانشجوی دندانپزشکی. چکیده زمینه و هدف: ادنتوژنیک کراتوسیست، کیست ادنتوژنیک تکاملی با رفتار تهاجمی و تمایل به عود بالاست. اپی تلیوم این کیست دارای توان رشدی بیشتری نسبت به کیست فولیکولار می باشد.bcl-2 پروتئین ضد آپوپتـوتیک است و باعث افـزایش طول عمر سلول هـای اپی تلیالی می گردد. مطالعه حاضر با هدف بررسی و مقایسه واکنش ایمنی شاخص ضد آپوپتوتیک bcl-2 در لایه های مختلف اپی تلیوم و کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست انجام شد. روش بررسی: در این مطالعه گذشته نگر و توصیفی – تحلیلی، بر روی بیست بلوک پارافینه مرتبط با ادنتوژنیک کراتوسیست و بیست بلوک پارافینه کیست فولیکولار، رنگ آمیزی ایمونوهیستوشیمی با نشانگر bcl-2 به کمک آنتی بادی anti bcl-2 (clone 124, 1 sotype: igg, kappa, dako, denmark) انجام شد. تعداد سیتوپلاسم سلول های اپی تلیالی رنگ گرفته شده در ناحیه بازال، میانی و سطحی اپی تلیوم پوشاننده هر دو کیست و کل پوشش اپی تلیالی آنها در هزار سلول اپی تلیالی شمارش شده و در نهایت نتایج به صورت (انحراف معیار± درصد میانگین) بیان گردید. داده های به دست آمده وارد spss شده و با استفاده از آنالیز roc curve و student- t-test تحلیل شد و با یکدیگر مقایسه گردید. یافته ها: رنگ پذیری با نشانگر bcl-2در لایه بازال و میانی ادنتوژنیک کراتوسیست به ترتیب 4/1 ± 5/98% و 2/3 ± 1/12% بوده اما در لایه های سطحی عدم رنگ پذیری مشاهده شد. رنگ پذیری با نشانگرbcl-2 در لایه بازال کیست فولیکولار 9/1 ± 1/2% بود ولی در لایـه های میانی و سطحی عدم رنگ پذیری مشاهده شد. اختلاف میـانگین رنگ پذیری با نشانگر bcl-2در لایـه های مختلف پوشش اپی تلیالی ادنتوژنیک کراتوسیست از نظر آماری معنی دار بود(001/0p<). اما اختلاف میانگین رنگ پذیری با نشانگرbcl-2 در لایه های مختلف پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار از نظر آماری معنی دار نبود(05/0p>). میانگین رنگ پذیری در کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار 63/0 ± 7/0% و در ادنتوژنیک کراتوسیست 5/1 ± 8/36% بود. اختلاف میانگین رنگ پذیری با نشانگر bcl-2در کل پوشش اپی تلیالی کیست فولیکولار و ادنتوژنیک کراتوسیست از نظر آماری معنی دار بود.(001/0p<) نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر بیانگر نقش bcl-2 در پاتوژنز ادنتوژنیک کراتوسیست بوده و افزایش بیان نشانگرbcl-2 در لایه بازال ادنتوژنیک کراتوسیست مرتبط با عود و رفتار تهاجمی بیشتر آن نسبت به کیست فولیکولار است. همچنین می توان از افزایش بیان نشانگر bcl-2 در لایه بازال به عنوان شاخص کمکی جهت افتراق کیست فولیکولار از ادنتوژنیک کراتوسیست استفاده کرد. کلید واژه‎ها: پروتئین bcl-2 – ادنتوژنیک کراتوسیست – کیست فولیکولار – ایمونوهیستوشیمی. وصول مقاله: 10/10/1386/383 اصلاح نهایی: 4/2/1387 پذیرش مقاله: 31/4/1387/1385 نویسنده مسئول: گروه آموزشی آسیب شناسی دهان و فک و صورت دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی بابل e.mail:[email protected]